“Είπατε ό,τι είχατε να πείτε, και τώρα φύγετε”... (ή για το διακύβευμα της ΕΡΤ)

του Κώστα Χαριτάκη

Να κόψει τα μικρόφωνα η κατειλημμένη ΕΡΤ σε όλον αυτόν τον κοινοβουλευτικό θίασο που επί χρόνια μιλάει -αποκλειστικά αυτός- μέσα από τα τηλεοπτικά παράθυρα της ιδεολογικής βίας και τρομοκρατίας.

Να κόψει τα μικρόφωνα η κατειλημμένη ΕΡΤ σε όλους τους τηλεαστέρες μεγαλοδημοσιογράφους που επί χρόνια λυμαίνονται το δημόσιο σώμα της ενημέρωσης ασελγώντας πάνω στη νοημοσύνη μας και την αισθητική μας.

Να κόψει τα μικρόφωνα η κατειλημμένη ΕΡΤ στο συρφετό των συνδικαλιστών του καθεστωτικού και γραφεοκρατικού συνδικαλισμού που επί χρόνια παζαρεύει και πουλάει τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια μας.

Να μιλήσει, επιτέλους, η “γαλέρα”, πρώτα απ' όλα των ίδιων των εργαζομένων στην ΕΡΤ και τα ΜΜΕ, οι “πίσω” από τις “μεγάλες επιτυχίες” του θεάματος, οι τεχνικοί, οι απλοί δημοσιογράφοι της λάντζας, όλοι όσοι υποβαστάζουν με το έργο τους τόσα χρόνια την πυραμίδα των λίγων εκλεκτών και υπεραμοιβόμενων “επιτυχημένων”. 

Να μιλήσει, επιτέλους, η “γαλέρα” της κοινωνίας, όλοι αυτοί που τόσα χρόνια λοιδορούνται και χλευάζονται, τα θύματα των χυδαίων φασιστικών επιθέσεων της νομεκλατούρας των κρατικών και ιδιωτικών ΜΜΕ: οι απεργοί, οι μετανάστες, οι αγωνιζόμενοι, οι διαπομπευμένοι, οι “χωρίς φωνή”.

Και για να γίνει αυτό, πρέπει να πάρουν την ΕΡΤ οι εργαζόμενοι και η κοινωνία στα χέρια τους, άμεσα και αδιαμεσολάβητα, ανατρέποντας τις ιεραρχίες, τις γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές δομές, τις κομματικές εξαρτήσεις και “αναθέσεις”, με αυτοδιαχείριση και κοινωνικό έλεγχο πέρα από κράτος και αφεντικά.

Κράτος και ανεξάρτητη ενημέρωση, όπως και ιδιωτική ιδιοκτησία και ελεύθερη ενημέρωση, είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Η μόνη ελεύθερη και ανεξάρτητη ενημέρωση που μπορεί να υπάρξει είναι αυτή που αυτοοργανώνεται από την κοινωνία, με τα δικά της ανεξάρτητα μέσα, και υπηρετεί τις δικές της ανάγκες και τον (τους) πολιτισμό/ούς της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της χειραφέτησης.

Το διακύβευμα της ΕΡΤ αφορά την περίφραξη και καπιταλιστική αξιοποίηση των “κοινών” που έχουμε υποστεί και το είδος των “κοινών” που πρέπει να δημιουργήσουμε, όχι μόνο για να επιβιώσουμε αξιοπρεπώς αλλά και για να έχουμε πραγματικές βάσεις για την κοινωνική αλλαγή.

Δεν αρκεί η κατειλημμένη ΕΡΤ να γίνει απλώς ένα κέντρο διαμαρτυρίας. Για να ανοίξει δρόμους με προοπτική πρέπει να δημιουργήσει εν θερμώ μια κοινότητα αγώνα, αλληλεγγύης και δημιουργίας που θα θέσει το θέμα: ήρθε η ώρα οι “αόρατοι” να γίνουν ορατοί! Οι πραγματικοί δημιουργοί σε όλους τους τομείς (από την παραγωγή μέχρι την ενημέρωση, την παιδεία, την υγεία, τον πολιτισμό) να τα πάρουν όλα στα χέρια τους.

Το κράτος και το κεφάλαιο μάς έχει ανάγκη, αλλά υποταγμένους και στους ρόλους που μας διανέμει. Εμείς δεν τους έχουμε ανάγκη, αλλά μόνο αν είμαστε ελεύθερα συνεργαζόμενοι και ισότιμοι συνδιαμορφωτές των “κοινών”.