Κυκλοφόρησε το νέο (10ο) τεύχος της εργατικής εφημερίδας Δράση

ΒΙΟΜΕ: Ένας άλλος δρόμος είναι υπαρκτός!

Απλά, καθαρά και ξάστερα: “Αναλαμβάνουμε τη λειτουργία του εργοστασίου με όρους πλήρους αυτοδιεύθυνσης και εργατικού ελέγχου τόσο των παραγωγικών όσο των διοικητικών δομών του. Βασική και κεντρική αρχή λειτουργίας του εργοστασίου, της διεξαγωγής του αγώνα μας και κεντρικός όρος των μελλοντικών μας σχεδίων είναι η ισοτιμία στη συμμετοχή και στη λήψη των αποφάσεων, η οριζοντιότητα και η άμεση δημοκρατία.” (Το 1ο άρθρο του ιδιωτικού συμφωνητικού των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ.)

Ούτε νομικισμοί, ούτε επαιτείες, ούτε “διάλογοι” και συνδικαλιές. Ο κύβος ερρίφθη. Το πρώτο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο στη χώρα είναι ένα ιστορικό γεγονός. Παράδειγμα φωτεινό για το ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση, την επίθεση των αφεντικών και των κυβερνήσεών τους, στηριζόμενοι στα δικά μας πόδια, της τάξης μας και της κοινωνίας, στη δική μας συνεργατική ισχύ.

Φυσικά, τίποτα δεν είναι εξασφαλισμένο. Όλα θα εξαρτηθούν όχι μόνο από την εκφρασμένη αποφασιστικότητα των εργατών του εργοστασίου, αλλά και (ίσως κυρίως) από το πόσο θερμά θα αγκαλιαστεί από τον κόσμο της εργασίας, του αγώνα και της αντίστασης, αυτό το τολμηρό εγχείρημα. Χωρίς μεμψιμοιρίες, κομματικές σκοπιμότητες και πολιτικαντισμούς, γιατί η ΒΙΟ.ΜΕ. “ανήκει” σε όλους μας, ανήκει στα όνειρά μας για μια άλλη ζωή χωρίς εκμετάλλευση, κέρδος και ανέχεια.

Η ύπαρξη της αυτοδιαχειρζόμενης ΒΙΟ.ΜΕ. είναι μια πρόσκληση και πρόκληση για αναγέννηση του εργατικού κινήματος μέσα από το δρόμο της απεξάρτησης από όλα τα καθεστωτικά δεσμά, που το οδηγούν από ήττα σε ήττα. Για να σταθεί στα πόδια της, με υλικούς όρους, η χειραφετική προοπτική εδώ και τώρα.

Καλό ταξίδι, σύντροφοι της ΒΙΟΜΕ, και μην ξεχνάτε: Η ουτοπία του χθες είναι η αλήθεια του αύριο...

Από το πρωτοσέλιδο του 10ου τεύχους

Περιεχόμενα του 10ου τεύχους της Δράσης:

- ΒΙΟΜΕ: Ένας άλλος δρόμος είναι υπαρκτός!

- Editorial: Έχουμε πόλεμο…

- Εν Δράσει

- Για την απεργία στο Μετρό και την καταστολή της: Επιταγμένοι μπορεί – Υποταγμένοι ποτέ

- Η άποψή μας: Καπιταλισμός σε αφθονία, κοινωνία σε στέρηση

- Χρέος των καιρών η ανατροπή [του Θοδωρή Θεοδωρόπουλου]

- Κοινωφελής, ενοικιαζόμενη εργασία: Το νέο κοινωνικό μοντέλο εργασιακής εκμετάλλευσης και ο ρόλος των ΜΚΟ ως σύγχρονα δουλεμπορικά [της Έφη Πανοτοπούλου]

- Από πού πάνε για την “κοινωνική οικονομία”; [της Μαριάννα Χούσου]

- Παίρνουν μπρος οι μηχανές της αυτοδιαχείρισης!

- ΦΑΚΕΛΟΣ: ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΤΩΝ “ΚΟΙΝΩΝ”

Από την εργασία ως εμπόρευμα στην εργασία ως μέρος των κοινών [της Hilary Wainwright]

Η ανατρεπτική επικαιρότητα των “κοινών” [του Γιώργου Παπανικολάου]

Αγώνες για τα Ψηφιακά Κοινά [του Αντώνη Μπρούμα]

- “Βίλα” και το Μετρό;

- Ο αντικαπιταλιστικός χώρος απέναντι στον φασιστικό βραχίονα του κεφαλαίου [του Κώστα Σβόλη]

- Χρονικό του εγχώριου φασισμού [του Θανάση Γ. Κάππου]

- ΝΕΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

Το κύμα της μεγάλης φυγής [της Μαρίας Γερογιάννη]

Μαρτυρία νέων μεταναστών: Η ανάγκη για επιβίωση κάνει τη μετανάστευση μονόδρομο

- Νέα οράματα, νέος στρατός, ένας «νέος θαυμαστός κόσμος» [των Βάιου Σκαρλάτου, Νίκου Χαραλαμπόπουλου]

- Υποδιοικητής Marcos: MARICHIWEU! (Θα νικήσουμε!)